دو قطبیهای اجتماعی سیاسی

https://www.linkedin.com/posts/zahra-poursina-23582179_aetaexahyaezahyaes-aetaesaewaedaedaepaeuabraetaeuaepaeqaehabraepaeuaebaepaeuahy-activity-6568718313705349120-NUMD

https://www.linkedin.com/posts/novid-khatibi-914759129_iranipoliticalfree-activity-6574703714991386624-u1jN

https://www.linkedin.com/posts/novid-khatibi-914759129_the-magic-time-men-forget-activity-6574702529110654976-_lpW

غزل 187: تهنیت ایرانی به کیست ؟ صبا به تهنیت پیر می فروش آمدکه موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد چ غزل 263 شیرازی : درست پیمانی ایرانیان به چه معناست ؟ اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش حریف حجره و گرمابه و گلستان باش طریق خدمت و آیین بندگی کردن خدای را تو رها کن بیا و سلطان باش تو شمع انجمنی یک زبان و یک دل شو خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش کمال دلبری و حُسن در نظربازی ست به شیوه نظر از ناظران دوران باش مرنج حافظ و از دلبران حفاظ مجوی ترا که گفت که در "روی خوب"حیران باش غزل264شیرازی: ایرانیان را چه "گل" ای ز گلستان جهان بس است ؟ گل عذاری ز گلستان جهان ما را بس در چمن سایه آن سرو چمان ما را بس قصر فردوس به پاداش عمل می بخشند ما که رندیم و گدا دیر مُغان ما را بس بنشین بر لب جوی و گذر عُمر ببین وین اشارات ز جهان گذران ما را بس غزل 258 : و بیگانه دوستی ایرانیان در تاریخ جانا تُرا که گفت که احوال ما مپرس بیگانه گرد و قصه هیچ آشنا مپرس .. .. از دَلق پوش صومعه نقد طلب مجوی یعنی ز مفلسان سخن کیمیا مپرس .. ..... خواهی که روشنت شود احوال درد عشق از شمع پرس قصه ز باد هو

10/14/2017 غزل 252: "جفا"ی ایرانیان چیست ؟ هر که چون لاله کاسه گردان شد زین جفا رُخ به خون بشوید باز بس که در پرده چنگ گفت سخن به " بر" اش موی تا نه "مو" ید باز چون دیوژن خُم نشین شراب سر این حکمت ام که گوید باز 1/29/2018 غزل 237: دی سحر ایرانیان: یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود وز لب ساقی شرابم در مذاق افتاده بود در مقامات طریقت هر کجا کردیم سیر عاقبت را با نظر بازی فراق افتاده بود هر که عاشق وش نیامد در نفاق افتاده بود ای معبر مژده فرما که دوشم آفتاب در شِکرخواب صبوحی هم وثاق افتاده بود

غزل302 حافظ شیرازی : از بازگشت ماه نخشب درین طرفه چاه نوبت ست آهنگ خصم او به سرا پرده عدم آن خوش خبر کجاست که این فتح مژده داد تا جان فشانم اش چو زر و سیم در قدم غزل 248: ازل ایرانیان چگونه ازلی ست ؟ چو قسمت ازلی بی حضور من کردند گر اندکی نه به وفق رضاست خرده مگیر می دو ساله و محبوب چارده ساله همین بس است مرا صحبت صغیر و کبیر بدان سرم که ننوشم می و گنه نکنم اگر موافق تدبیر میرود تقدیر